Recensie: Rijk van Vlees en Vuur

Titel: Rijk van Vlees en Vuur
Serie: Blood and Ash-serie (boek 2)
Auteur: Jennifer L. Armentrout
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Prijs: €25,- (Paperback, Limited Edition)
Vertaling: Jeanet Dekker

Het is lang wachten, maar eindelijk is daar dan deel twee! Ik mocht weer meedoen met de blogtour van Zomer & Keuning en heb het boek daarom opgestuurd gekregen. Het boek gaat verder waar deel 1 is gestopt. Geen grote tijdssprong, maar gewoon verder waar we waren gebleven, heel fijn! Het was zo’n spannend einde en in dit boek kom je er eindelijk achter wat het antwoord van Poppy gaat zijn...

De Layout
De omslag ziet er weer prachtig uit. Dit keer hele lichte, zachte kleuren, versierd met gouden bladeren. Het boek is, net als deel 1, uitgekomen als limited edition en heeft gouden sprayed edges en supermooie character art op de schutbladen. Voorin zien we Kieran en achterin iemand waar we later in het boek kennis mee maken. Zonder te lezen heeft het boek alleen al zoveel pluspunten!

Achterflap
“Alles wat Poppy ooit voor waar heeft aangenomen, blijkt een leugen – zelfs de man van wie ze hield. Er is een oorlog op komst en Poppy zit er middenin. De koning wil haar gebruiken om een boodschap over te brengen, de afvalligen willen haar dood, de wulven worden onvoorspelbaarder en haar krachten nemen alleen maar toe, waardoor de Atlantiërs bang voor haar worden. Er staat meer op het spel dan ooit tevoren…”

Hawke…
Die naam was niet van een ander. Die was echt. Hawke was echt?

De personages
Vanaf het eerste moment heb ik Poppy zo’n interessante jonge vrouw gevonden. Ze is zo sterk en nieuwgierig, maar zeker niet achterlijk. Ze heeft door dat er dingen mis zijn, maar door haar strenge beschermende opvoeding is het logisch dat ze de dingen met eigen ogen moet zien om te geloven dat de wereld die ze kende, totaal niet is zoals ze dacht. Hij is wreed, gruwelijk en hard, meer dan ze ooit voor ogen had. Daardoor kan ze ook niet geloven dat de mooie dingen, zoals Hawke, wél echt zijn. Dat de nieuwe mensen om haar heen wél echt om haar geven, dat niet alles een leugen is. Poppy heeft lang (misschien iets té?) nodig om te beseffen dat de mensen waar ze nu bij is, haar echt verder kunnen helpen en dat ze haar niet meer willen gebruiken om te krijgen waar ze op uit waren.

‘Ik neem geen enkel risico waar het jou betreft.’ Casteel stapte naar me toe en raakte mijn wang aan, vlak onder mijn litteken. ‘Dank je’.
‘Waarvoor?’ Die vederlichte aanraking was voldoende om me over mijn hele lichaam te laten huiveren.
‘Dat je voor mij hebt gekozen.’

Doordat Poppy zo lang blijft zeggen dat Hawke’s gevoelens voor haar niet echt zijn, begon ik me wel licht te irriteren op een gegeven moment, maar toch blijft het verhaal je zo vastgrijpen. De schrijfstijl van Jennifer L. Armentrout is gewoon zo fijn. Ze weet precies op het juiste moment de spanning op te bouwen, een stap terug te nemen en de wereld te beschrijven, informatie achter te houden of juist uitgebreid te geven. Haar boeken lezen keer op keer lekker weg zonder je te gaan vervelen.

Hawke blijft wel echt een tof personage. Je leert hem in dit boek zoveel beter kennen – waar hij vandaan komt, wat hij heeft meegemaakt en wat zijn beweegredenen zijn. Hierdoor komt het verhaal meer tot leven en is het eigenlijk een contrast op het eerste boek. Hierin leerde je het hof kennen waarin Poppy is opgegroeid, dit keer horen we het verhaal van de ‘vijand’. En dan Kieran, de beste vriend van Hawke. Ook zo’n leuk personage! Hij is precies hoe je wil dat een side-kick is: the hero of the story. Hij is grappig, sarcastisch, maar ondertussen de grote steun en toeverlaat van de hoofdpersonages. Heerlijk!

Het verhaal
Het verhaal zit ook weer goed in elkaar. Er wordt echt ergens naartoe gebouwd en ondanks dat er niet ontzettend veel tijd verstrijkt, gebeurt er wel heel veel en zijn er veel nieuwe ontwikkelingen. Poppy en Hawke leren elkaar, maar ook zichzelf beter kennen en die ontwikkeling is zo goed beschreven. Dit boek is wel een stuk steamy’er (dit is nu een woord) dan deel één, maar mij hoor je niet klagen! Het gaat er af en toe heet aan toe in redelijk expliciete beschrijvingen, waardoor ik dit boek ook niet persé als Young Adult zou bestempelen. Het is wel echt voor de wat oudere YA-lezer, misschien zelfs wel New Adult te noemen. Nog een enkele trigger warning: er wordt gesproken over misbruik, er zit aardig wat geweld in en verlies en de dood spelen ook een rol in dit boek.

Ik hoorde mensen zeggen dat ze deel 2 minder leuk vonden dan deel 1, waardoor ik wat sceptisch aan dit boek begon. Nu hij uit is kan ik vol overtuiging zeggen dat ik die mening absoluut niet deel. Ik vond boek 2 weer net zo geweldig EN DAT EINDE! Door dat einde wil je gillen, je boek door het huis smijten en meteen boek 3 oppakken, maar daarvoor moeten we helaas nog weer geduld hebben…. Jennifer L. Armentrout schrijft gewoon ontzettend fijn en weet je precies op het juiste moment te laten verlangen naar meer, te raken en de boeien.